"Wishing Well" ความตายที่สวยงาม
> >
> > เราทุกคนรู้ว่า "ความตาย" คือ ปลายทางของชีวิต
> >แต่ไม่อาจรู้ได้ว่ามันจะมาถึงเมื่อไร
> > ตรงกันข้ามมีเด็กกลุ่มหนึ่งที่รู้ตัวดีว่า
> >พวกเขากำลังเดินไปสู่ความตายและอยู่ใกล้มันขนาดไหน
> > ทุกวินาทีที่ผ่านไป
> >
> >
> > หากใครมีโอกาสขึ้นไปบนชั้น 16 ตึก สก รพ.จุฬาลงกรณ์ จะพบเด็กๆ
> >โกนหัวจนล้านเลี่ยน
> > นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยเรียงราย
> >เขาและเธอเหล่านี้เป็นโรคมะเร็งที่แตกต่างกันไป เมื่อ
> > รักษาไปได้ระยะหนึ่งแพทย์วินิจฉัยแล้วว่า ไม่สามารถรักษาต่อไปได้
> >จะแนะนำพ่อแม่ผู้
> > ปก ครองถึงทางเลือก 2 ทาง คือ
> >หยุดการรักษาทางเคมีการแพทย์แล้วกลับไปอยู่บ้าน แต่ยัง
> > อยู่ในความดูแลของแพทย์และใช้ชีวิตตามปกติ
> >
> >
> > แต่ถ้าหากพ่อแม่เด็กตัดสินใจทางเลือกใหม่ คือ การหยุดรักษาทางเคมีแพทย์
> >แล้วให้รักษา
> > แบบประคับประคอง โดยให้เด็กมีคุณภาพจิตที่ดี ทำให้มีความสุขก่อนจากโลกนี้ไป
> >แพทย์จะส่ง
> > ต่อมาที่ Wishing Well หรือ โครงการส่งชีวิตสุขสมหวังก่อนสิ้นลม
> >แทนที่จะนอนรอความ
> > ตายอยู่กับยาพาราแก้ปวดหรือสิ้นลมในห้องไอซียูอย่างเดียวดาย
> >
> >
> > " เม่น" เด็กผู้ชายวัย 6 ขวบ ป่วยเป็นมะเร็งเยื่อหุ้มปอดมานาน 2 ปีแล้ว
> >เขามีอาการ
> > ครั้งแรกเมื่อปลายปี 2547 ขณะเดินถือหม้อหุงข้าวอยู่เขาหันมาบอกแม่ว่า "
> >ขอพักก่อน
> > เหนื่อย เดินไม่ไหว" หลังจากนั้นแม่ก็พาไปหาหมอที่คลินิกประจำ
> >และได้รับคำแนะนำให้ไปที่
> > รพ.บางพลี รพ.ศิครินทร์ ก่อนจะส่งต่อไปยัง รพ.จุฬ าฯ ตรวจวินิจฉัยโรค
> >บังเอิญว่าเป็น
> > ช่วงปีใหม่และเกิดพิบัติภัยสึนามิ จึงต้องรอผลการตรวจ
> >ระหว่างนี้แพทย์จะเจาะน้ำออกจาก
> > ปอดทุกวันๆ ละ 500-800 ซีซี
> >
> >
> > 1 ทุ่มตรง วันที่ 4 มกราคม 2548 ครอบครัวน้องเม่นจึงรู้ว่า
> >แท้ที่จริงแล้วโรคที่เด็กชาย
> > วัย 6 ขวบกำลังเผชิญอยู่ คือ มะเร็งเยื่อหุ้มปอด
> >ซึ่งมีโอกาสเกิดขึ้นได้เพียง 1 ในล้าน
> > โอกาสรักษาหายมีเพียง 80% ขณะนอนรักษาตัวอยู่ที่ตึก สก ชั้น 18
> >น้องเม่นต้องทำเคมี
> > บำบัด 3 สัปดาห์ครั้งและครั้งละ 3-5 วัน มากถึง 17 ครั้งด้วยกัน
> >และครั้งสุดท้ายเกิดขึ้น
> > เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ปีที่แล้ว
> >
> >
> > หลังจากเอกซเรย์ด้วยคอมพิวเตอร์หมอไม่พบมะเร็งอีก จึงให้พักฟื้น 3 เดือน
> >น้องเม่น
> > กลับไปใช้ชีวิตตามปกติอีกครั้ง ไปโรงเรียนได้
> >วิ่งเล่นได้เหมือนกับเด็กคนอื่นๆ
> >
> >
> & gt; แต่แล้วอีก 6 เดือนต่อมา เมื่อหมอนัดตรวจอีกครั้ง
> >น้องเม่นและครอบครัวก็ต้องพบกับข่าว
> > ร้ายยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เด็กชายในวัยซุกซนจะมีชีวิตอยู่ได้อีกเพียง 3
> >เดือนเท่านั้น หมอจึง
> > แนะนำทางเลือกให้ 2 ทาง คือ รักษาต่อซึ่งโอกาสหายน้อยมาก
> >กับการหยุดรักษาแล้วใช้
> > ชีวิตตามปกติ ไปโรงเรียนตามปกติ พาไปเที่ยวที่เด็กอยากไป
> >
> >
> > ครอบครัวและน้องเม่นเลือกวิธีที่ 2 คือ
> >การอยู่ท่ามกลางความรักความอบอุ่นของคนใน
> > ครอบครัว ในวาระสุดท้ายของชีวิต เที่ยวทะเลบางแสน สวนสนุกดรีมเวิลด์
> >สยามโอเชี่ยน
> > เวิร์ล และไปทำบุญตามวัดต่างๆ
> >
> >
> > " โหน่ง ชะ ชะ ช่า" คือ ดาวตลกในดวงใจของน้องเม่น
> >ก่อนช่วงสุดท้ายของชีวิตจะมา
> > ถึง เจ้าหน้าที่มูลนิธิสายธารแห่งความหวัง โทรศัพท์ติดต่อไปยังตลกชื่อดัง
> >โหน่งกำลังทำงาน
> > อยู่ต่างจังหวัดบอกกับ "นิลอุบล จันทร์โหนง"
> & gt;เจ้าหน้าที่ให้หามือถือที่เปิดเสียงได้
> > "จะเล่นตลกให้น้องฟัง" ก่อนจะบอกลาน้องเม่นให้หลับให้สบายเมื่อการแสดงสั้นๆ
> >จบลง
> >
> >
> > ในขณะที่ทุกคนในห้องหัวเราะกับเสียงของโหน่ง ชะ ชะ ช่า
> >น้องเม่นหลับสบายไปพร้อม
> > กับเสียง "พี่โหน่ง...มาแว้วววว"
> >
> >
> > ในขณะที่ "น้องรุ้ง"
> >เด็กผู้หญิงอีกคนอยากเพ้นท์เล็บเจ้าหน้าที่ก็พาช่างมาเพ้นท์เล็บถึง
> > เตียงผู้ป่วย หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ น้องรุ้งก็จากโลกใบเล็กๆ นี้ไปอย่างสงบ
> >พร้อมกับเล็บที่
> > เพ้นท์ด้วยสีสันสวยงาม และรอยยิ้มที่เปี่ยมสุข
> >
> >
> > แต่สำหรับ "น้องซี" วัย 7 ขวบ ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย
> >แม้จะต้องทนทุกข์ขนาดไหน
> > น้องซีก็ยังมอบความสุขให้กับเพื่อนๆ พี่ๆ ในมูลนิธิสายธารแห่งความหวัง
> >ด้วยการร้องเพลง
> > ให้ฟัง กลายเป็นบ่อเกิดแห่งความหวังเล็กๆ ให้เจ้าหน้าที่มูลนิธิฯ
> >ระดมเงินม าช่วยเหลือและ
> > ก็ได้ครบในวันที่น้องซีจากไป
> >
> >
> > ด้าน "น้องเจมส์" เด็กฉลาดที่อยากไปพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์
> >เจ้าหน้าที่มูลนิธิสารธารแห่ง
> > ความหวัง แอบทำเซอร์ไพรส์เล็กๆ ด้วยการให้ "อ้อม พิยดา อัครเศรณี"
> >ไปกับเขาด้วย
> > น้องเจมส์กึ่งตกใจกึ่งดีใจ
> >และวันที่น้องเจมส์จากไปนางเอกสาวชื่อดังถึงกับหลั่งน้ำตา
> >
> >
> > เด็กผู้หญิงอีกรายวัย 12 ปี มีความหวังสุดท้ายของชีวิต คือ
> >การเสริมดั้งจมูก เพื่อจะได้
> > พบกับ "แอนดริว เกร้กสัน" แต่การตามตัวดาราดังไม่ใช่เรื่องง่าย
> >ดังนั้นเจ้าหน้าที่จึงหาวิธี
> > เข้าไปโพสต์ในอินเทอร์เน็ตบอกว่า มีคนไข้ต้องการเจอตัว
> >และเขาใกล้จะเสียชีวิตแล้ว
> >
> >
> > ไม่นานต่อมา กลางดึกคืนหนึ่งแอนดริวในสภาพหนวดเคราเฟิ้ม
> >เพราะกำลังถ่ายละคร
> > เรื่อง "คนระลึกชาติ" ก็โผล่เข้ามาให้กำลังใจเด็ก
> >สร้างความ ประทับใจกับทุกคนที่อยู่ใน
> > เหตุการณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กที่ป่วย แล้วอีก 2 วันต่อมา
> >เด็กก็เสียชีวิตลง
> >
> >
> > " ความฝันของเด็กๆ มีหลากหลาย ทำง่ายและทำได้ทันที เช่น
> >เด็กคนหนึ่งอยากกินไก่
> > ทอดเคเอฟซี เราก็สั่งมาให้ตอนนั้นได้เลย เด็กบางคนอยากไปเดินเล่นสวนลุมฯ
> >เราก็พา
> > ไป" นิลอุบล จันทร์โหนง สรุป
> >
> >
> > ก้าวเข้าปีที่ 4 แล้ว สำหรับโครงการ Wishing Well ซึ่งมีความหมายอยู่ 2
> >ประการ
> > คือ การรักษาให้หายกับคำอธิษฐานสุดท้ายที่เป็นจริง
> >ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาได้ต่อชีวิตและ
> > ส่งชีวิตเด็กๆ ไปแล้ว 35-40 ราย เฉลี่ยมีคนไข้เสียชีวิต 3-5 คนต่อปี
> >โดยเด็กๆ หลายคน
> > สุขสมหวังกับปรารถนาสุดท้ายของชีวิต จากไปด้วยรอยยิ้มอย่างสงบสุข
> >ถึงแม้จะรู้ล่วงหน้าว่า
> > มีเวลาเหลืออยู่บนโลกกลมๆ ใบนี้อีกนานแค่ไหน
> >
> >
> > หลังจากนั้นพวก เขาก็จะจากไป
> >ไม่มีวันกลับมาอยู่ดูความศิวิไลซ์บนโลกใบนี้อีกต่อไป !!!
> >
> >
> > เรื่อง / ตวงรัตน์ มีศรี
mesri@gmail.com > >
> >
> > ภาพ / มูลนิธิสายธารแห่งความหวัง
> >
> >
> > หัวอกพ่อแม่
> >
> >
> > " คุณดำ" แม่น้องอ้อม เด็กน้อยวัย 4 ขวบ เล่าว่า
> >ใจหายเมื่อรู้ว่าน้องอ้อมจะจากไป
> > อยากให้มีชีวิตอยู่ต่อก็เป็นไปไม่ได้ ตอนนี้ตื้อไปหมด เพราะยังทำใจไม่ได้
> >แต่ก็ได้รับสิ่งดีๆ
> > จากพี่ๆ มูลนิธิสายธารแห่งความหวัง ที่เป็นกำลังใจให้อยู่จนถึงทุกวันนี้
> >ตอนที่ลูกสาวเสียชีวิต
> > มีเงินอยู่เพียง 2,000 บาท มูลนิธิฯ และอาสาสมัครก็ระดมเงิน 20,000 บาท
> >มาช่วยทำ
> > ศพลูก
> >
> >
> > ขณะที่ น้องอ้อมอยู่ในโรงพยาบาล ต้องใส่สายยางให้ยา
> >ปลายสัปดาห์ก่อนจะเสียชีวิต
> > อาการโคม่าลงเรื่อยๆ ระหว่างที่หลับไปด้วยอาก ารน้ำท่วมปอด
> >น้องอ้อมเริ่มกระตุกหลาย
> > ครั้ง เพราะเกิดการติดเชื้อทางกระแสเลือด น้องอ้อมรู้สึกตัวตลอดเวลา
> >แต่ตอบสนองไม่ได้
> > น้ำตาไหลตลอด คุณดำ ต้องจับมือเอาไว้ ปากก็พร่ำบอกว่า
> >"ไม่ต้องร้องไห้นะลูก"
> >
> >
> > วันหนึ่งระหว่าง 1 เดือนสุดท้ายของชีวิต
> >คุณดำออกไปซื้อของเพื่อกลับบ้านที่สัตหีบ จ.ชล
> > บุรี "นิลอุบล จันทร์โหนง" อาสาดูแล
> >สิ่งที่เกิดขึ้นคือน้องอ้อมกลับไปร้องไห้อีกครั้ง นับตั้งแต่
> > วันนั้นเป็นต้นมา
> >คุณแม่คนนี้ไม่เคยทิ้งน้องอ้อมให้อยู่คนเดียวบนเตียงคนไข้อีกเลย
> >
> >
> > คุณดำ ยังจดจำวันสุดท้ายของนางฟ้าตัวน้อยๆ ของเธอได้ไม่มีวันลืม ตี 5
> >ฟันน้องอ้อมเริ่ม
> > เปลี่ยนจากสีขาวเป็นขาวขุ่น เช่นเดียวกับเล็บที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีเขียว
> >มือเท้าเย็น กระทั่ง
> > บ่าย 2 โมง เมื่อพ่อน้องอ้อมมาถึงจึงเริ่มสวดมนต์ที่ข้างหู
> >จากนั้นเครื่องออกซิเ จนก็ดับลง
> > หมอบอกว่า น้องอ้อมจากไปแล้ว
> >
> >
> > " มาอยู่ที่นี่ได้เดือนมีความหวังว่า ลูกจะตื่น แต่ก็ไม่ตื่น
> >ในแต่ละวันความหวังเริ่มลดลง
> > เรื่อยๆ เหมือนครึ่งหนึ่งของชีวิตมันหายไป พ่อน้องอ้อมจากปกติเป็นคนไกลวัด
> >ตั้งแต่ลูกป่วยก็
> > สวมพระคาถาชินบัญชร ทำบุญใส่บาตรทุกวัน
> >พอน้องอ้อมจากไปเวลาคิดถึงก็จะดูรูปแทน" คุณ
> > ดำ เล่าทั้งน้ำตา
> >
> >
> > ระหว่างเฝ้าปรนนิบัติน้องอ้อม
> >ทำให้คุณดำได้รู้จักกับแม่ของเด็กอีกหลายคน โดยเฉพาะ
> > แม่ "น้องเม่น"
> >ที่มีอาการทรุดหนักเหมือนจะจากโลกไปก่อนน้องอ้อมหลายต่อหลายครั้ง คุณ
> > ดำ บอกว่า น้องเม่นผอมมาก จากอาการป่วยตลอด 2 ปีที่ผ่านมา ไม่รู้สึกตัว
> >ต้องคอย
> > ประคองนั่งตลอด เนื่องจากนอนไม่ได้
> >พออาการปวดกำเริบหมอก็จะกดมอร์ฟีนที่ใส่ติดไว้ที่
> > แขนไม่ให้ทรมาน เห็นแล้วทรมานใจ ลูกเรา ลูกเขา
> >
&g t; >
> > แต่แล้วน้องอ้อมก็จากไปก่อนน้องเม่น สวดศพคืนแรกแม่น้องเม่นก็มาฟังพระสวด
> >คุณดำ
> > บอกว่า ทำให้รู้สึกว่าได้เพื่อน ได้ความมีน้ำใจ จากคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน
> >และสิ่งเหล่านี้ได้
> > ช่วยสร้างกำลังใจ
> >
> >
> > จากใจถึงใจ
> >
> >
> > ศ.เกียรติคุณ น.พ.ชัยเวช นุชประยูร ประธานมูลนิธิสายธารแห่งความหวัง
> >และผู้อำนวย
> > การศูนย์วิจัยบำบัดโรคมะเร็ง สถาบันวิจัยจุฬาภรณ์ กล่าวว่า
> >สายธารแห่งความหวังเกิดขึ้น
> > ด้วยศรัทธาของผู้ที่มาทำงานร่วมกันทุกคน
> >และจากแรงศรัทธาของพ่อแม่เด็กที่ลูกเสียชีวิตมา
> > ช่วยต่อๆ กันไป เด็กๆ เหล่านี้น่ารัก
> >หลายคนมีความรู้ก็มาช่วยจัดทำเวบไซต์บ้าง เป็นสิ่งที่
> > น่าประทับใจควรค่าแก่การที่จะทำ
> >
> >
> > ด้าน "นิลอุบล จันทร์โหนง" บอกว่า ตั้งแต่ได้สัมผัสกับเด็กกลุ่มนี้
> >สามารถรับรู้ได้ถึงการ
& gt; > ต่อสู้อย่างเต็มกำลังจริงๆ ของเด็กน้อย
> >พร้อมกับความฝันและการฟันฝ่าโรคมะเร็งอย่างมี
> > ความสุข ถึงแม้ต้องต่อสู้กับความตาย เด็กทุกคนที่เสียชีวิตจะรู้ตัว
> >เราจะทำอย่างดีที่สุด คือ
> > เช็ดตัวให้ คอยคุยกับเด็กๆ ทำให้เขาทุกอย่าง ให้เขาหมดห่วงก่อนจะจากไป
> >
> >
> > " เราจะคอยบอกพวกเขาเสมอว่า หลับให้สบาย ไปคอยป้านะ ไม่ต้องห่วง
> >จะดูแลแม่และ
> > น้องๆ หนูเอง หนูเหนื่อยแล้ว สู้มาพอแล้ว เด็กก็ฟัง บางคนมีน้ำตาซึม
> >แล้วก็หลับไปตลอด
> > กาล"
> >
> >
> > นิลอุบล บอกว่า รายที่สะเทือนใจที่สุด คือ น้องเปา วัย 10 ขวบ
> >ป่วยเป็นมะเร็งต่อมน้ำ
> > เหลือง ก่อนเสียชีวิตได้เห็นเหงื่อเม็ดโป้งๆ เต็มหัวล้าน เกิดจากธาตุไฟแตก
> >จึงบอกไปว่า
> > ให้น้องเปาหลับเถิดก็ได้ยินเสียงตอบกลับมาว่า
> >
> >
> > " ผมอยากเจอพ่อ พ่อมาเร็วๆ ผมไม่ไหวแล้ว"
> >
> >
> & gt; สุดท้ายพ่อน้องเปาก็มาไม่ทัน ! ?!
> >
> >
> > น.พ.อิศรางค์ นุชประยูร แพทย์เจ้าของไข้ของเด็กๆ บอกว่า
> >ดีใจที่มีความก้าวหน้าเกิด
> > ขึ้นใน Wishing Well โดยเฉพาะเรื่องอาสาสมัคร น่าภูมิใจ เพราะการให้ เป็น
> > ประโยชน์กับทุกคน ไม่เฉพาะกับคนไข้ใน Wishing Well แต่รวมไปถึงคนไข้อื่นๆ
> >ด้วย ปีนี้
> > เราทำงานได้มากขึ้น ทำให้ความสุขเกิดขึ้นกับทุกฝ่าย
> >โดยเฉพาะกับครอบครัวคนไข้ ภูมิใจที่
> > ทุกคนตั้งใจทำงาน และด้วยความตั้งใจที่ดีของพวกเขา
> >ก็สามารถชักจูงเพื่อนและคนใน
> > ครอบครัวมาเป็นแนวร่วม ช่วยกันทำสิ่งดีให้มันขยายวงกว้างออกไปได้
> >
> >
> > " ผมเชื่อว่าทุกคนต่างก็มีความสุข ที่ได้ใช้ความสามารถของตัวเอง
> >เพื่อช่วยเหลือคนอื่น
> > และนี่เป็นสิ่งที่เราเล็งเห็นว่า สังคมไทยมีลักษณะพิเศษเฉพาะตัว
> >ที่เปิดโอกาสให้ทุกคนได้ทำ
> > ในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำ และทำสิ่งที่เราหาไม่ได้ทั่วไป > >นอกจากเราจะเริ่มต้นการให้นี้ด้วย
> > ตัวเอง"
> >
> >
> > กาญจนา คุณาวุฒิ อาสาสมัคร อายุ 49 ปี อาชีพพนักงานรัฐวิสาหกิจ บริษัท
> >วิทยุการบิน
> > จำกัด เป็นอาสาสมัครมาได้ปีกว่าแล้ว บอกว่า เวลาไปเยี่ยมเด็กๆ ตอนพักเที่ยง
> >เพราะ
> > โรงพยาบาลอยู่ใกล้ที่ทำงาน รู้สึกชื่นใจ เหมือนกับว่าได้ทำบุญ ไปป้อนอาหาร
> >ไปพูดเล่น
> > หยอกล้อ ทุกครั้งจะมาเล่น จับมือ ตบหลังเบาๆ 3 ที จูบได้ก็จูบ
> >
> >
> > " น้องแบงก์ อายุ 15 ปี เป็นมะเร็งสมอง ผ่าไปผ่ามาจนตาบอด
> >เคราะห์ซ้ำกรรมซัด พ่อ
> > แม่มาแยกทางกันอีก วันที่ 12 สิงหาคม เป็นวันแม่ก็เลยปลอมตัวเป็นแม่
> >มาหาเขา โอบกอด
> > เขา เขาก็รู้สึกรักแล้ว พอแม่เขามาก็บอกกับแม่ว่า
> >ถ้าแม่ไม่มาวันเสาร์นี้จะมีแม่คนใหม่แล้ว
> > นะ ทำให้น้ำตาคลอ ปลื้มใจ แต่ก็น่าเห็นใจแม่ เพราะเขาทำงานโรงงานอยู่ไกลถึง
> > กาญจนบุรี น้องแบงก์ชอบให้ลูบมือและยิ้มสวยมา ก"
> >
> >
> > หมายเหตุ : มูลนิธิสายธารแห่งความหวัง Wishing Well หมายเลขโทรศัพท์
> > 0-2677-4117
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> > [IMAGE]
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >---------------------------------------------------------------------------------------
> >
> >Confidentiality & Disclaimer
> > The information contained in this e-mail may be confidential,
> >proprietary and/or legally privileged. If you are not the
> >
> >intended recipient of this e-mail, please delete and destroy all copies
> >immediately. Any review, dissemination, copy,
> >
> >retransmission, distribution or use of this e -mail in any form for any
> >purpose is strictly prohibited. The sender accepts no
> >
> >responsibility for any miss transmission of, or interference with, this
> >e-mail.
> >
> > Thank you.
> >---------------------------------------------------------------------------------------
> >
> >
> >---------------------------------------------------------------------------------------
> >
> >Confidentiality & Disclaimer
> > The information contained in this e-mail may be confidential,
> >proprietary and/or legally privileged. If you are not the
> >
> >intended recipient of this e-mail, please delete and destroy all copies
> >immediately. Any review, dissemination, copy,
> >
> >retransmission, distribution or use of this e-mail in any form for any
> >purpose is strictly prohibited. The sender accepts no
> >
> >responsibility for any miss transmission of, or interference with, this
> >e-mail.
> >
> > Thank you.
> >---------------------------------------------------------------------------------------
> >
> >
> >---------------------------------------------------------------------------------------
> >
> >Confidentiality & Disclaimer
> > The information contained in this e-mail may be confidential,
> >proprietary and/or legally privileged. If you are not the
> >
> >intended recipient of this e-mail, please delete and destroy all copies
> >immediately. Any review, dissemination, copy,
> >
> >retransmission, distribution or u se of this e-mail in any form for any
> >purpose is strictly prohibited. The sender accepts no
> >
> >responsibility for any miss transmission of, or interference with, this
> >e-mail.
> >
> > Thank you.
> >---------------------------------------------------------------------------------------
> >
> >
> >---------------------------------------------------------------------------------------
> >Confidentiality & Disclaimer
> > The information contained in this e-mail may be confidential,
> >proprietary and/or legally privileged. If you are not the
> >
> >intended recipient of this e-mail, please delete and destroy all copies
> >immediately. Any review, dissemination, copy,
> >
> >retransmission, distribution or use of t his e-mail in any form for any
> >purpose is strictly prohibited. The sender accepts no
> >
> >responsibility for any miss transmission of, or interference with, this
> >e-mail.
> >
> > Thank you.
> >---------------------------------------------------------------------------------------
> >
> >(See attached file:
Image.image001.gif@01C7705C.A122C0E0.gif)
> >
> >
> >
> >UOB EMAIL DISCLAIMER
> >Any person receiving this email and any attachment(s) contained, shall
> >treat the information as confidential and not misuse, copy, disclose,
> >distribute or retain the information in any way that amounts to a breach of
> >confidentiality. If you are not the intended recipient, please delete all
> >copies of this email from your computer system. As the integrity of this
> >me ssage cannot be guaranteed, neither UOB nor any entity in the UOB Group
> >shall be responsible for the contents. Any opinion in this email may not
> >necessarily represent the opinion of UOB or any entity in the UOB Group.
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น